- Βέλγες
- Αρχαίος κελτικός λαός που κατοικούσε στα βόρεια της Γαλατίας, μεταξύ των ποταμών Σηκουάνα και Ρήνου. Ένα τμήμα του ζούσε και στη δυτική ακτή της Βρετανίας. Οι σπουδαιότερες φυλές των Β. ήταν οι Βελλοβάκοι, οι Σουεσιόνοι, οι Ρέμοι, οι Αμβιανοί, οι Ατρεβάτες, οι Μορίνοι και οι Μενάπιοι. Οι Γαλάτες Β. υποδουλώθηκαν από τον Καίσαρα κατά την περίοδο 58-51 π.Χ. Το 16 π.Χ., η χώρα που ζούσαν έγινε βελγική επαρχία των Ρωμαίων, οι οποίοι στα μέσα του 1ου αι. μ.Χ. κατέλαβαν και την περιοχή των Β. στη Βρετανία. Τον 5ο αι. μ.Χ., όταν οι Φράγκοι κατέλαβαν τη βελγική επαρχία, πολλοί από τους κατοίκους της εξοντώθηκαν, ενώ οι άλλοι τελικά αφομοιώθηκαν με τους κατακτητές τους.
Dictionary of Greek. 2013.